تعبیر «فلسفه استعلایی» یکی از مهمترین و پرمحتواترین تعابیری است که کانت در توصیف فلسفه خود به کار برده است. مقاله حاضر، با اتخاذ روشی توصیفی- تحلیلی کوشیده است این تعبیر را، فارغ از شهرت و فراگیری آن، مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و بدین طریق مضمون و محتوا و نیز دامنه شمول آن را مشخص نماید. از بررسی و تحلیل تعاریف و توصیفات کانت از «فلسفه استعلایی» و تدقیق در عناصر و مقوّمات اصلی آن تعاریف و نیز توجه به پیوستگی میان آن عناصر به دست می‌آید که اولاً فلسفه استعلایی متضمن نقد اساسی بر عقل محض در دو وجه نظری و عملی آن است. یعنی فلسفه استعلایی، بر خلاف آنچه در بادی امر به نظر می‌رسد، هم معطوف به مباحث نظری یا فلسفه نظری کانت مانند معرفت‌شناسی، مابعدالطبیعه و ... است و هم ناظر بر مباحث عملی یا فلسفه عملی کانت از قبیل دین، اخلاق، حقوق و نظایر آن. ثانیاً مبنای شمول این فلسفه بر دو حوزه نظری و عملی، وجود زمینه مشترک میان آن دو یعنی وجود عناصر پیشین به ویژه احکام تألیفی پیشین در آنهاست. ثالثاً مشتمل بر تشکیل نظامی معمارانه مبتنی بر ایده‌ای خاص و بر حسب مفاهیم و اصول پیشین است.
Holzhey, Helmut, (2005), Historical dictionary of Kant and Kantianism; Helmut Holzhey, Vilem Mudroch. The Scarecrow Press.
Kemp Smith, Norman;(2003), A Commentary to Kant's 'Critique of Pure Reason;London, Macmillan and Co.
Kant, Immanuel,(1998), The critique of pure reason ; edited and translated by Paul Guyer, Allen W Wood, Cambridge University Press.
Kant, Immanuel;(2006),Groundwork of the Metaphysics of Morals, Translated and edited by Mary Gregor, Cambridge: Cambridge University Press.
Kant, Immanuel, (1996). Praaical philosophy.Translated and edited by Mary J.Gregor. Cambridge: Cambridge University Press. Cambridge .
Paton, H. J.;(1936), Kant’s metaphysic of Experience, vol. I and vol. 2, London: Unwin, Ltd.
Paton, H. J,(1953), The Ctegorical Imperative, London. Hutchinson’s university library,.Runes, D.Dagobert;(1942), The Dictionary of Philosophy (editd); Philosophical Library New York, Printtd In th U. S. A.
ابتدای صفحه